olay ufku

bir kara deliğin tam sınırıdır. yani artık hiçbir enerjinin kara delikten kaçamayacağı noktadır. henüz bir kara delik tam olarak saptanamadığı için olay ufkunda gerçekleşenler birer teoridir. bu noktadan sonra bilinen fizik kurallarının hiç biri işlemez. ancak çoğu bilim adamına göre olay ufku sınırını geçen ve kara deliğin içine giren bir madde-enerji arkasında hiç bir iz bırakmadan yutulur.stephen hawking'e göre ise evrende hiçbir enerji ortadan kaybolmadığı için kara delik tarafından yutulan bir madde-enerji kütlesiyle orantılı olarak etrafa bir enerji yaymak zorundadır. bunu da ışık enerjisi olarak tahmin etmiştir. olay ufkunu daha iyi anlamak için şöyle anlatabiliriz; iki tane astronot (ali ve ayşe) bir kara deliğin yanında duruyor olsun. ali bu kara deliğe girmeye karar versin ve yola koyulmuş olsun. kara deliğe yaklaştıkça ayşe, alinin gittikçe yavaşladığını farkeder. olay ufkuna geldiğinde ise ali artık hareket etmemektedir. zaman mekan kavramı kalmadığı için ayşe aliyi donmuş olarak görür artık. çünkü kara delik o kadar güçlü bir çekime sahiptir ki ışığı, maddeyi her şeyi bi anda yutar. ışığın, yani alinin son halinin, ayşeye gitmesini engeller. ama ali için durum farklıdır tabi. ali inanılmaz acılar çekerek salisenin bilmem kaçta birinde uzar ve kara delik tarafından yutulur.

olay ufkuna yaklaşan cisimler 3 boyutlu oldukları için kara deliğe bakan kısmında olan çekim diğer tarafa göre daha fazla olacaktır. her geçen an daha yakın olan kısım daha fazla çekime maruz kalacağından cisim uzamaya başlar. bu duruma bilim adamları spagetti makarna der. çünkü cisim incelip uzadıkça bu şekle benzer. bunu şöyle örneklendirebiliriz. üzerinizde bulunan tişörtün ya da bir perdenin ortasını iki parmağınızla tutup çekin. oluşan konik biçim tam olarak bir cismin olay ufkunda maruz kalacağı şekildir. daha çok çekildikçe konik biçimin ağzı daha fazla incelecek daha fazla uzayacaktır. kara deliğin çekimine maruz kalan cisimlere de böyle olur.